Vit høvdu hendan dagin sansastimbran í gongini, har børnini gingu berføtt á ymsum undirlagi. Tað var sera ymiskt, hvat tey hildu um hetta – serliga mosan. Tað tók eisini eina løtu, áðrenn fleiri av teimum tordu betri at traðka í kørini.
Børnini fingu fótabað á vesinum aftaná. Hetta dámdu øllum væl.